Leef, maar laat je niet leven


Hier ben ik dan weer met  nog wat goede raad en advies , voor de vele pijnlijke lichamen onder ons.

We maken zonder het te beseffen , van ons leven een vicieuze cirkel van pijn vermoeidheid en stress. Ter illustratie deze cirkel van 


                    Pijn  >Spiergevoeligheid>Dagelijkse stress>

Te weinig beweging>Vermoeidheid>Depressie>

Spierstijfheid>Pijn en de cirkel is rond.


Een mens loopt soms zijn eigen schaduw voorbij , om maar zoveel mogelijk uit zijn dag te kunnen halen.We denken dat we constant in beweging moeten zijn, geen steken mogen laten vallen, een perfecte echtgenoot/ echtgenote moeten zijn enz...

Net zoals veel fibropatienten ben ook ik een perfectionist De puntjes op de i en liefst alles erop en eraan.Maar dat houd niemand vol, onmogelijk.Het komt je zwaar te kosten als je je grenzen overschreid en ik deed dat constant. Ik ben namelijk wel wat hyperactief als ik een goede dag heb en dat zijn de gevaarlijkste valkuilen, geloof me maar.

Dit nog even doen en dat nog , want dat is al zo lang geleden. Vooral bij het poetsen  en opruimen loopt het dan mis. Als ik dan moe word, gaat er nog een pijnstillertje naar binnen, maar zo werkt dat niet .Je neemt de vermoeidheid niet weg met een pijnstiller, je vlakt je pijn alleen maar af. In mijn hoofd weet ik dat wel allemaal, maar ik kan heel koppig zijn op dat gebied

Dus toen ik dan uiteindelijk mijn breekpunt had bereikt, mijn grenze zwaar had overschreden, gebeurde het dan. Ik viel uit .De motoren begaven het.Mijn lichaam protesteerde , nadat mijn geest er alles had uitgehaald. Onderschat de geest niet, maar overschat haar aan de andere kant ook niet.In ieder geval was er niets aan te doen.

Ik moest mijn levensstijl en ritme drastisch veranderen.  En 6 maanden later lukt me dat behoorlijk goed.Het is zeer moeilijk geweest, ik ging regelmatig op mijn gezicht., het deed pijn, maar het lukte me met de nodige discipline. Natuurlijk werd ik regelmatig tegengehouden door mijn oplettende man, die dan op een fatsoenlijke manier zei dat het nu wel goed was geweest en dat ik moest gaan rusten.

Het is ook zeer frustrerend om na elke klus, hoe klein dan ook even een rustpauze te nemen en zeker elke dag een slaapdutje te doen van ongeveer drie kwartier. . In het begin vond ik dat zo een zonde van de tijd, maar na verloop van tijd voelde ik dat me het enorm goed deed.Ik heb mijn leven weer onder controle en dat doet z'on deugd.

VOOR INNERLIJKE RUST MOET JE DE KUNST VAN HET RELATIVEREN ONDER DE KNIE KRIJGEN

Ik heb mijn evenwicht teruggevonden, maar moet er elke dag weer aan werken en ik blijf in beweging.
Ik dank jullie voor het lezen van mijn bericht van vandaag en als jullie de nood voelen om te reageren, doe dat dan gerust. We hebben elkaar nodig, vergeet dat nooit.

In mijn volgend bericht ga ik het hebben over yoga en waarom dat yoga zo een belangrijke rol speelt in mijn leven.