Na regen komt zonneschijn.

Slechte dag,

dat is alles wat ik kan zeggen vandaag. Zo goed als niks geslapen, met veel pijn over mijn hele lijf. Om het uit te schreeuwen, maar dat doen we natuurlijk niet.  Ben nogthans op tijd gaan slapen en heb niet echt veel gekke dingen gedaan. Wat ik wel kan vertellen is dat ik weer wat te overmoedig ben geweest.

Ik was al even aan het minderen met mijn slaaptablet, ik neem een kleine dosis Nestrolan en had gisteren het kwartje niet genomen.Met als gevolg dat ik niet heb geslapen. Misschien kleine beetjes met elke keer weer draaien en keren van de pijn. Ik heb zelfs pijn aan mijn tanden en kaken. Dan wilde ik ook zeer graag minderen met mijn Zaldiar en dat heeft het helemaal verkeerd laten aflopen.

.Mijn man heeft me erop gewezen om te stoppen met experimenteren op mijn lichaam. Vandaag ben ik ook thuis van het werk, het lukt me niet. Dinsdag werk ik niet en woensdag is het hoop ik weer terug stabiel. Ik ben het zo vreselijk moe om zo afhankelijk te zijn van medicatie .

Op deze dagen zie ik het even niet meer. Mijn licht achter de donkere deur. Maar het moet , ik heb geen keuze .Ik wil er zijn voor mijn man en kinderen en mijn lieve vrienden. Ik prijs mij gelukkig met zo veel liefde rondom mij. Ik denk, als ik hun niet had, dat de slechte dagen veel talrijker zouden zijn. Straks komt mijn lieve moeder , ze is nooit ver weg. Vooral op de slechte dagen, kan dat zo deugd doen.

Ik ga het vandaag kort houden en nog wat rusten, zodat ik mij weer een beetje beter voel als mijn dochters straks thuis komen, want zij zijn altijd zo bezorgd om mij.
lieve schatten.