zondag 7 februari 2016

De storm is gaan liggen.




Zie ze stralen,  stevig gegrond.



 Vol leven,vol kracht.   Zo ook ,wil ik me voelen.

Ook al was het maar voor één dag.





Maar ook liefde speelt hier een grote rol.

Ik heb weer een zeer zware periode  achter de rug , met de nodige pijn en vermoeidheid, maar ik heb mij maar weer eens uit mijn persoonlijke diepe kuil getrokken met alle middelen die ik had.
Het is iedere maal zo een zware taak voor me, om dit te verwezenlijken . Vooral omdat ik de kracht niet heb om te vechten, maar ik moet blijven gaan ervoor. 
Nooit opgeven , nooit . Daarvoor leef ik te graag. Ik hou zo van het leven, met al zijn wonderbaarlijke verrassingen. Ik zeg wel eens tegen mijn ventje dat ik gelukkig ben , ondanks al de pijn en vermoeidheid en dat kan hij dan zo moeilijk begrijpen.Mijn levensdrift is gewoon te groot.




Mijn grootste geluk is mijn mensen rondom mij,mijn geliefde,mijn kinderen ,moeder en zo lieve hartsvriendin. Ik prijs me gewoon zo gelukkig met al die lieve mensen rondom me. Ook mijn vrienden en collega's zijn geweldig.Ik heb zeker niet te klagen,mijn man helpt me met poetsen ,koken,de was en nog veel meer.

Soms voel ik me dan wel eens nutteloos en een last, maar ik denk niet dat het veel zin heeft om er zo over te denken. Nu voel ik vooral dankbaarheid en liefde. En dat is waar het allemaal om draait. Elkaar helpen in goede en minder goede tijden. En ik hoop dat mijn slechte periodes zo stilaan wat gaan minderen , zodat ik weer volop van mijn leven kan genieten. Ik heb dit echt nodig,
wil dit zo graag. 

Ik ga het niet te lang maken vandaag ,want ik ben moe.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten